Η κυρίαρχη κουλτούρα του μπιμπερό μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε τη φροντίδα του μωρού ως απλή θρέψη – τάισμα.
Η γαλουχία δεν είναι μόνο φαγητό. Το στήθος της μαμάς για ένα μωρό είναι το πρώτο και ιδανικότερο αντικείμενο εισαγωγής του στην εξωτερική πραγματικότητα.
Εδώ πρόκειται για την ψυχική και συναισθηματική ωρίμανση του καινούργιου ανθρώπου, όχι απλώς για την περιεκτικότητα σε προβιοτικά.
Ο θηλασμός παίζει σημαντικούς ρόλους:
- Το ρόλο της ενυδάτωσης. Το μητρικό γάλα είναι το νερό για το βρέφος, κυρίαρχα για τους πρώτους έξι μήνες αλλά και αργότερα. Περιέχει 90% νερό, επαρκεί πλήρως για την ενυδάτωση του μωρού, ακόμα και σε συνθήκες καύσωνα. Είναι η βρύση όπου το μωρό θα ξεδιψάσει όταν ιδρώσει αφού παίξει, όταν ζεσταθεί ένα μεσημέρι καλοκαιριού. Όποτε ζεσταίνεται ζητά το στήθος της μάνας συχνότερα κι εκείνη, λόγω της αυξημένης συχνότητας, προσφέρει το αραιό, γεμάτο νερό και σάκχαρα (σαν καρπούζι!) γάλα της!
- Το ρόλο της θρέψης. Προσφέρει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για τους πρώτους έξι μήνες. Αποτελεί φαγητό ανώτερης ποιότητας από οποιοδήποτε επεξεργασμένο γάλα αγελάδας για βρέφη, γιατί όλα τα συστατικά του είναι εύπεπτα, χρήσιμα και σε ισορροπία μεταξύ τους, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στο επεξεργασμένο γάλα.
- Το ρόλο της άμυνας. Θωρακίζει το μωρό με αντισώματα, κύτταρα, αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, ένζυμα όπως η λυσοζύμη καθόλη τη διάρκεια της γαλουχίας και όχι μόνο για τους πρώτους μήνες της. Όποτε στη δυάδα μητέρας-βρέφους περνάει ένας ιός, όποτε υπάρχουν σημάδια κρυολογήματος, το μωράκι ζητά το στήθος περισσότερο. Αυτό είναι φυσιολογικό και εντελώς επιθυμητό, γιατί η φύση προνοεί ώστε το μικρό να παραμείνει ενυδατωμένο για το διάστημα της αρρώστιας του, λαμβάνοντας παράλληλα βοήθεια για να την καταπολεμήσει.
- Το ρόλο της προαγωγής της ανάπτυξης του παιδιού. Το γάλα της μητέρας είναι γεμάτο από αυξητικούς παράγοντες και ορμόνες που συμπληρώνουν με φυσιολογικό τρόπο τα ανώριμα συστήματα του βρέφους και τα ωθούν σε μια ταχύτερη και πληρέστερη ανάπτυξη. Το μωρό που θηλάζει ωριμάζει σε όλους τους τομείς (γαστρεντερικό, νευρικό σύστημα, κινητικό, ομιλία κλπ) με τρόπο εντυπωσιακό.
- Το ρόλο της συναισθηματικής κάλυψης. Η πράξη του θηλασμού έχει ίση σημασία με το μητρικό γάλα αυτό καθ’ εαυτό. Η φύση προέβλεψε το ανθρώπινο μικρό να παρηγορείται στο στήθος της μάνας του όταν χτυπήσει, όταν φοβηθεί, όταν νοσηλευθεί στο νοσοκομείο και αρρωστήσει, ή και όταν βαριέται. Μητέρα και βρέφος φτιάχνουν μια δυάδα δεμένη, αρμονική, σε συνδιαλλαγή και συνεχή αλληλεπίδραση.
Δεν υπάρχει κανένα σοβαρό υποκατάστατο για τις περισσότερες από τις ισότιμες λειτουργίες του μητρικού θηλασμού.
Δυστυχώς είναι πολλές οι μητέρες που, λόγω της κουλτούρας του μπιμπερό, προβληματίζονται και αισθάνονται ένοχες με το θηλασμό.
Η αλήθεια είναι ότι οι μητέρες που θηλάζουν δε θα έπρεπε να νιώθουν ενοχές για το γεγονός ότι καλύπτουν πλήρως τις φυσιολογικές ανάγκες του παιδιού τους, αλλά υπερηφάνεια για όσα ανεκτίμητα του προσφέρουν κάθε στιγμή.
Απόσπασμα από άρθρο στο: paidiatros-thes